... masz przeżywać życie, a nie je opisywać.

o prawie budżetowym. Od 1958 r. rady narodowe uchwalały budżety własne przed uchwaleniem budżetu państwa w ramach własnych dochodów i ustalonych wstępnie dotacji wyrównawczych. Ustawa kodyfikowała zasady uchwalania i wykonywania budżetu oraz ograniczyła uprawnienia rządu i prezydiów rad narodowych w dziedzinie dokonywania zmian w budżecie już uchwalonym, co było dość powszechną praktyką w latach poprzednich. Wykonywanie budżetu centralnego leżało w gestii Ministerstwa Finansów, a budżetów rad narodowych - w gestii wydziałów finansowych ich prezydiów. W związku z trzystopniową organizacją rad narodowych istniały trzy stopnie budżetów terenowych: wojewódzkie, powiatowe i gromadzkie (gminne). W wyniku reformy w 1975 r. wprowadzono dwustopniową organizację budżetów terenowych, tj. województw i gmin, gdyż powiatowe rady narodowe uległy likwidacji. Najogólniej stwierdzić można, że budżet państwa obejmował dochody i wydatki naczelnych organów państwowych i podległych im jednostek (budżet centralny) oraz dochody i wydatki rad narodowych (budżety terenowe). W latach 1950-1989 zasady gospodarki budżetowej ulegały wielokrotnym zmianom, będącym przede wszystkim konsekwencją nowych regulacji w dziedzinie powiązań przedsiębiorstw uspołecznionych z budżetem państwa. Wielokrotnym zmianom ulegała też klasyfikacja budżetowa, sprowadzająca się do łączenia poprzednio samodzielnych jednostek klasyfikacyjnych bądź przesuwania między działami różnych rodzajów dochodów i wydatków. Strukturę dochodów budżetowych przedstawia tablica 11.24. Tablica 11.24 Struktura dochodów budżetu państwa w latach 1951-1990 według działów (w %} Wyszczególnienie 1951 1960 1970 1980 1990 Ogółem w tym: przedsiębiorstwa i inne uspołecznione jednostki gospodarcze podatki i opłaty od gospodarstw nieuspołecznionych podatki i opłaty od ludności ubezpieczenia społeczne 100,0 64,2 6,0 5,6 9,9 100,0 69,6 4,3 6,7 10,8 100,0 80,8 2,7 6,4 5,3 100,0 76,5 1,2 1,2 5,2 100,0 81,0 4,0 1,8 0,0 Źródło: Historia Polski w liczbach. Finanse, Warszawa 1996, s. 225. Podstawowym źródłem dochodów budżetowych były wpłaty gospodarki uspołecznionej, które łącznie ze składkami ZUS sięgały 80% dochodów. Najwięcej dochodów płynęło z podatku obrotowego. . ..."...,. 343 Wptywy z gospodarki nieuspołecznionej przez caty okres malały i wzrost wystąpił dopiero w końcu lat osiemdziesiątych. Największą rolę odgrywał podatek gruntowy płacony przez prywatne gospodarstwa rolne. Trzecią grupę dochodów stanowiły podatki i opłaty od obywateli. Zaliczano do nich podatek od wynagrodzeń, od nabycia praw majątkowych, od nieruchomości, od lokali. Do 1970 r. największe znaczenie miał podatek od wynagrodzeń, potem pozostał jedynie podatek wyrównawczy (od najwyższych wynagrodzeń). Ważnym źródłem dochodów budżetowych były wpłaty Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które miały postać podatku od wynagrodzeń opłacanego przez pracodawcę zarówno w gospodarce uspołecznionej, jak i nieuspołecznionej. Dopiero od 1990 r. rosnące wydatki ZUS wymagały dofinansowania z budżetu państwa. Do dochodów budżetowych wchodziły ponadto opłaty skarbowe, sądowe, notarialne, celne, radiofoniczne itp. oraz do 1966 r. lokaty PKO, a do 1977 r. lokaty PZU. Co ciekawe, poza 1951 r., nie korzystano z pożyczek wewnętrznych, natomiast niewielkie znaczenie miały pożyczki zagraniczne (maksymalnie 1,5% dochodów). Strukturę wydatków budżetu państwa przedstawia tablica 11.25. Tablica 11.25 Struktura wydatków budżetu państwa w latach 1951-1990 według działów (w %) Wyszczególnienie 1951 1960 1970 1980 1990 Ogółem Wydatki bieżące w tym: przedsiębiorstwa i inne uspołecznione jednostki gospodarcze oświata, nauka, kultura ochrona zdrowia, świadczenia społeczne, sport ubezpieczenia społeczne obrona narodowa administracja i wymiar sprawiedliwości Inwestycje 100,0 62,5 44,1 11,9 7,5 10,3 7,4 13,1 37,5 100,0 76,0 56,3 9,8 7,8 11,0 7,5 6,1 24,0 100,0 86,7 47,7 11,0 8,8 4,4 9,4 4,6 13,3 100,0 91,6 60,8 8,7 7,8 4,3 5,3 4,0 8,4 100,0 88,8 25,8 16,4 17,4 8,5 7,0 4,0 11,2 Źródło: Obliczenia własne na podstawie Roczników statystycznych finansów. Pierwszym, podstawowym kierunkiem wydatków budżetowych były wydatki na gospodarkę uspołecznioną, przekraczające połowę wydatków (pokrywanie strat środków obrotowych przedsiębiorstw, dotacje na pokrycie różnic cen oraz gospodarka mieszkaniowa). Do drugiej grupy wydatków zaliczyć można wydatki na cele socjalne, oświatowe, naukę, służbę zdrowia, ubezpieczenia społeczne itp. Do trzeciej grupy wchodziły wydatki na obronę narodową, a do czwartej wydatki na administrację państwową i wymiar sprawiedliwości. W okresach przyspieszonych zbrojeń, zwłaszcza w latach 1950-1955 i 1976-1980, bardzo poważnie wzrastały wydatki na obronę narodową. Nie zawsze można to uchwycić na podstawie budżetów MON, ponieważ były one również ukryte w budżetach innych resortów, np. komunikacji, budownictwa, przemysłu. W latach 1951-1990 metody budżetowania ulegały zmianom, stąd zarówno niektóre dochody, jak i wydatki nie są do końca porównywalne w czasie. Na przykład inwe- 544 Polska Ludowa 1950-] 989 stycje przedsiębiorstw uspołecznionych do 1969 r. finansowane były z budżetu za pośrednictwem Banku Inwestycyjnego, a od 1970 r. z kredytu oprocentowanego w NBP. Stąd występuje obniżenie udziału inwestycji w wydatkach budżetowych od 1970 r