... masz przeżywać życie, a nie je opisywać.
n.e.). Po stronie Tarentu opowiedzieli si Lukanowie, Brucjowie, a take Samnici. Obawiajc si jednak potgi armii rzymskiej Tarent zwrci si o pomoc do krla Epiru, Pyrrusa, jednego z najwybitniejszych wodzw hellenistycznych. By on jedynym yjcym krewnym Aleksandra Wielkiego i marzy o zawadniciu europejsk spucizn po kuzynie. Pyrrusowi nie udao si jednak opanawa Macedonii i Tessalii (285 r.). Zwrci si wwczas ku Zachodowi. Z Sycyli czyy go rwnie wizy rodzinne, by bowiem ziciem nieyjcego ju wadcy Syrakuz, Agathoklesa. Pyrrus dy zapewne do stworzenia wielkiego pastwa hellenistycznego w oparciu o Itali i Sycyli, tote chtnie przyj propozycj Tarentu. Tak doszo do wojny Rzymu z Pyrrusem (280-275). Wiosn 280 r. krl Epiru przeprawi si do Italii z armi liczc 22 tys. piechoty, 3 tys. jazdy i 20 soni bojowych. Italscy sojusznicy Pyrrusa musieli uzna jego - nieograniczone dowdztwo na ldzie i morzu. Rzymianie nie byli jednak samotni w wojnie z krlem Epiru. Nie tylko mogli liczy na wikszo sojusznikw italskich, ale udao im si rwnie zawrze traktat sojuszniczy z Kartagin, dla ktrej niebezpieczestwem byy plany sycylijskie Pyrrusa. rda rni si - w okreleniu daty zawarcia tego sojuszu. Z tekstu Polibiusza wynika, e zosta on zawarty zaraz po przejciu Pyrrusa z Epiru do Italii; pniejsze rda (przede wszystkim Liwiusz) datuj go dopiero na koniec 279 lub pocztek 278 r., tzn. na okres, kiedy Rzymianie znaleli si w bardzo krytycznej sytuacji po dwch bitwach przegranych z Pyrrusem. W wietle ostatnich bada $t wydaje si, e naley przyj przekaz Polibiusza i datowa traktat kartagisko-rzymski na rok 280 p.n.e. W umowie tej obie strony zobowizay si do wzajemnej pomocy i niezawierania odrbnego pokoju z Pyrrusem. Kartagina jednak przede wszystkim pilnowaa swych interesw sycylijskich oraz sytuacji na morzu, siy jej nie wziy udziau w walkach toczonych na terenie Italii. Pierwsz bitw z Rzymianami stoczy Pyrrus w Lukanii pod Herakle w lecie 280 r. p.n.e., gdzie odnis pene zwycistwo gwnie dziki zastosowaniu ataku soni bojowych, z. ktrymi Rzymianie zetknli si po raz pierwszy. Powikszywszy swe siy dziki posikom Lukanw i Samnitw ruszy Pyrrus w kierunku Rzymu, musia si jednak cofn na lee zimowe do Tarentu. W roku nastpnym Pyrrus stoczy z Rzymianami krwaw bitw pod Ausculum w Apulii (279 r.). Po dwch dniach bardzo cikich walk Pyrrus ostatecznie zwyciy, mia si jednak po tej bitwie wyrazi: "Jeli jeszcze w jednej bitwie zwyciymy Rzymian, to zupenie zginiemy". Sytuacja Pyrrusa w Italii komplikowaa si. Nie spodziewa si takiego oporu ze strony Rzymian, zaskoczya go take spoisto pozornie lunej i modej federacji italskiej. Uwag krla Epiru odcigay od Italii sprawy w Macedonii, ktr najechali Gallowie, a w walce z nimi zgin krl Ptolemeusz Keraunos. Sprawa obsady tronu macedoskiego staa si zatem powodem nowych walk, z ktrych zwycisko wyszed ostatecznie Antigonos Gonatas. Grecy sycylijscy prosili take Pyrrusa o pomoc przeciw Kartagiczykom. W takiej sytuacji Pyrrusowi zaleao na szybkim zakoczeniu wojny w Italii, zaproponowa zatem Rzymowi zawarcie pokoju na warunkach honorowych i uznanie status quo, tzn, wolnoci miast greckich i plemion poudniowej Italii. Poselstwo Pyrrusa przedstawio propozycj zawarcia pokoju senatowi rzymskiemu. Jakkolwiek znaczna cz senatorw gotowa bya przyj pokj, przewayo zdanie o koniecznoci dalszego prowadzenia wojny - dopki Pyrrus nie opuci Italii. Tradycja wie t decyzj senatu z wystpieniem sdziwego senatora. By to cenzor roku 312, Appius Claudius Caecus (lepy), ktry wygosi pomienn mow zachcajc rodakw do walki. Istotnym jednak motywem odmowy rzymskiej byo poczucie wasnej siy wspieranej przymierzem z Kartagin. W roku 278 Pyrrus przeprawi si na Sycyli, gdzie zaatakowa zachodni, tzn. kartagisk, cz wyspy, udao mu si pobi Kartagiczykw i prawie cakowicie wyprze z Sycylii. Nie powid si jednak atak na twierdz Lilybaeum, ktra stawiaa zacieky opr. Sprawy na Sycylii komplikoway si skutkiem niezgody pastw greckich, ktre wcale nie pragny panowania Pyrrusa. Nie rozwizawszy zatem spraw sycylijskich krl Epiru musia w roku 276 powrci do Italii, gdzie sytuacja zmienia si na jego niekorzy. W roku 275 doszo do decydujcej bitwy na terenie Samnium, prawdopodobnie pod Maleventum (miao by ono pniej nazwane przez Rzymian Beneventum). Wojskami dowodzi Maniusz Kuriusz Dentatus. rda rzymskie przedstawiaj t bitw jako wielkie zwycistwo, wedug rde greckich bya ona nierozstrzygnita. W kadym razie Pyrrusowi nie udao si pokona twardego przeciwnika