A zatem nie zniszczymy jej, przynajmniej nie tutaj...

Serwis znalezionych fraz

... masz przeżywać życie, a nie je opisywać.

Elrykowi by�o wszystko jedno. Tak bardzo zaanga�owa� si� w poznawanie struktury snu i poziom�w nierealno�ci, �e zapomnia� o pierwotnym celu swej wyprawy, o zagro�eniu, kt�re czyha�o i na niego i na Anigha. Oone mu to przypomnia�a. - W Quarzhasaat czekaj� na Per�� ci, kt�rzy s� nie tylko twoimi wrogami, ale i wrogami tej dziewczyny, wszystkich Bauradim�w. Masz jeszcze co� do zrobienia, Spi�owy Namiot nie jest kresem twej w�dr�wki. - No to ju� nic nie wiem - podda� si� Elryk. - Ja�niej ju� nie mog� si� wyra�a�. - Oone odwr�ci�a od niego spojrzenie, troch� jakby ze skromno�ci, troch� za spraw� przykrych my�li. - Ale tutaj jeszcze mog� zdecydowa� za ciebie. Bierzemy Per��! - O ile dobrze zrozumia�em, Per�a nie istnia�a do chwili, gdy w�adcy Quarzhasaat jej zapragn�li, zanim poznali legend�. - Ale teraz ju� istnieje. Varadio, czy mog�aby� poda� mi Per��? - Z ch�ci� - powiedzia�a dziewczyna i podbieg�a do kolumny, zdj�a os�on� i rzuci�a na ziemi�, a kawa�ki mlecznego szk�a rozprys�y si� woko�o mieszaj�c si� z ko�cianymi szcz�tkami Per�owego Wojownika. Wzi�a Per�� w jedn� r�k� niczym zwyk�� pi�k�. Przerzuca�a j� z rado�ci� z d�oni do d�oni, ju� jej si� nie l�kaj�c. - Pi�kna jest. Nic dziwnego, �e jej chcieli. - Sami j� stworzyli, a potem u�yli jako pu�apki na ciebie. - Oone z�apa�a rzucon� jej Per��. - To wstyd, wykorzystywa� takie pi�kno w tak z�ym dziele... - przerwa�a, marszcz�c brwi. �wiat�o gas�o z wolna. Zewsz�d dochodzi� zacz�� poszum g�os�w. J�ki, skrzypienie, lamenty, krzyki bole�ci. Coraz g�o�niejszy wrzask wszystkich cierpi�cych dusz wszech�wiata... Ha�as rozsadza� g�owy. Zakrywszy uszy, stali przera�eni patrz�c, jak pod�oga p�ka i zapada si�, jak bogato zdobione �ciany, mozaiki i rze�by pokrywa rak rozk�adu, jak krusz� si� i rozsypuj� niczym tkanina stroju pogrzebowego sprzed lat w nagle otwartej trumnie. Przez to wszystko przebi� si� �miech. By� to �miech pogodny. Beztroski �miech dziecka. �miech wolnego ducha. To Varadia si� �mia�a. - Wreszcie znika. Wreszcie! Och, nie jestem ju� niewolnic�! Oone podesz�a do nich przebijaj�c si� przez szcz�tki, gruz i zgnilizn�. Szybko, ale ostro�nie, uj�a d�o� Varadii. - Jeszcze nie! Za wcze�nie! Mo�e nas wch�on��! Kaza�a Elrykowi uj�� drug� d�o� dziewczynki i poprowadzi�a ich przez mrok spustoszenia i rozpadu. Mijali korytarze, podw�rce z tryskaj�cymi teraz szlamem fontannami, mury ze skamienia�ego cia�a, kt�re pocz�y cuchn�� zgnilizn�. Oone ponagla�a do biegu, a� w ko�cu ujrzeli bram� fortecy. Weszli na marmurow� drog�. Z�odziejka niemal ci�gn�a ich za sob�, by jak najszybciej znale�� si� na mo�cie, podczas gdy Per�owa Forteca obraca�a si� za ich plecami z hukiem w gruzy. Most zdawa� si� ci�gn�� w niesko�czono��. Elryk nie dojrza� jego kra�ca, Oone jednak pozwoli�a wreszcie zwolni�. Stali przed kolejn� bram�. Ta brama by�a z czerwonego piaskowca i po wspania�o�ciach pa�acu wydawa�a si� niemal surowa. Ozdabia�y j� wzory geometryczne i wizerunki koni, leopard�w i dzikich wielb��d�w. Z jakiego� niejasnego powodu Elryk zawaha� si�, gdy ju� mieli j� przekroczy�. - Boj� si� - powiedzia�. - Chyba swej �miertelno�ci. Do�� w tobie odwagi, ksi�� Elryku. B�agam ci� - nalega�a Oone - si�gnij teraz po ni�. Opanowa� l�ki i mocno �cisn�� d�o� dziecka. - Wracamy do domu? - spyta�a �wi�ta Dziewczyna. - C� jest tam takiego, czego obawiam si� spotka�? U�miechn�� si� do niej, wdzi�czny za to pytanie. - Nic takiego, Varadio. Chyba tylko ja sam. Razem przeszli przez bram�. 3 UROCZYSTO�� W OAZIE SREBRNEGO KWIATU Budz�c si� obok �pi�cego dziecka, Elryk zdumia� si� w�asn� kondycj� - czu� si� rze�ki i wypocz�ty. R�d�ka, kt�ra przenios�a ich do Krainy Sn�w, wci�� zahaczona by�a o po��czone d�onie. Oone r�wnie� si� poruszy�a. - A zatem nie uda�o si�? Pe�en zrezygnowania i bole�ci g�os nale�a� do Raika Na Seema. - Co? - Oone patrzy�a na Varadi�, kt�rej sk�ra zacz�a w�a�nie odzyskiwa� naturalny, zdrowy kolor, a oczy si� otworzy�y. Dziewczyna spojrza�a wprost na swego zaniepokojnego ojca i u�miechn�a si�. By� to radosny u�miech dziecka, kt�ry ksi�� i Z�odziejka zd��yli ju� pozna�. Pierwszy Najstarszy Klanu Bauradim�w za�ka� niemal tak samo jak marsza�ek dworu Per�owej Fortecy. P�aka� z ulgi i rado�ci. Wzi�� c�rk� na r�ce, ale ze wzruszenia nie m�g� przem�wi�, wyci�gn�� tylko d�o� w kierunku przyjaci�, kt�rzy wyrwali dziecko z niewoli, w jak� samo si� wp�dzi�o, pragn�c umkn�� knowaniom lorda Gho. Oone i Elryk wzi�li si� za r�ce i wyszli ze Spi�owego Namiotu na pustyni�, gdzie stan�li twarz� w twarz i popatrzyli sobie w oczy. - Zdarzy� nam si� jeden wsp�lny sen - powiedzia� Elryk �agodnie, z uczuciem. - To b�dzie chyba dobre wspomnienie, pani. Uj�a jego twarz w swoje d�onie. - M�dry jeste�, ksi�� Elryku, i odwa�ny jeste�, ale w jednym przynajmniej brakuje ci do�wiadczenia. Mam nadziej�, �e je zdob�dziesz. - Po to w�a�nie wybra�em si� na w�dr�wk�, zostawiaj�c Yyrkoona na Rubinowym Tronie. Brakuje mi o wiele wi�cej... - To by�o mi�e, �ni� razem. - Domy�lam si�, �e straci�a� prawdziw� mi�o��. Mo�e cho� troch� pomog�em ci u�mierzy� b�l. Zdumia�a si� przez chwil�, ale zaraz rozpogodzi�a brwi. - M�wisz o Alnacu? Owszem, by� mi bliski, ale traktowa�am go raczej jak brata ni� kochanka. - Wybacz, pani - b�kn�� zak�opotany Elryk. Oone spojrza�a w niebo. Krwawy Ksi�yc zabarwia� jeszcze swym blaskiem piaski i l�ni�cy spi� namiotu. - Nie zakochuj� si� tak �atwo - westchn�a. - Nadal zamierzasz wr�ci� do Melnibon� i twej narzeczonej? - Musz�. Kocham j�. I obowi�zki wzywaj� mnie do Imrryr. - Mi�e sercu obowi�zki! - mrukn�a z sarkazmem i odesz�a na par� krok�w. Pochyli�a g�ow�, r�k� za�o�y�a za pas i od niechcenia kopn�a kilkakrotnie krwawo zabarwiony piasek. Elryk zbyt d�ugo t�umi� w sobie emocje i teraz potrafi� jedynie sta� i czeka�, a� Oone ponownie do niego podejdzie. Z�odziejka u�miechn�a si�

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL