... masz przeżywać życie, a nie je opisywać.
3 Dyspozycyjna koncentracja na sobie Grupy, które eksperymeñ³a³nie koncentrowano ³ t na sobie ³^^³ na innych s³aba Rys. 24. Koncentracja na sobie a spostrzeganie cudzych potrzeb. (Na podstawie danych D. Jakubowskiej, 1976, s. 34). Wyniki badañ Jarymowicz wskazuj¹, ¿e oddzia³uj¹c na "strukturê ja", mo¿na wzmagaæ gotowoœæ do dzia³añ prospo³ecznych. Oddzia³ywanie takie, polegaj¹ce na podwy¿szaniu poczucia w³asnej wartoœci, okazuje siê skuteczne wobec tych osób, u których wystêpuje niepewnoœæ co do w³asnej wartoœci. Natomiast u osób, o wysokim przeœwiadczeniu na temat w³asnej wartoœci oczekiwalibyœmy na gruncie uprzednio przedstawionej analizy teoretycznej (por. s. 265) b¹dŸ braku efektu takich oddzia³ywañ b¹dŸ obni¿enia gotowoœci do dzia³añ prospo³ecznych. Oczekiwanie takie siê potwierdzi³o: Jarymowicz nie uzyska³a efektu oddzia³ywania w grupie C, a Hamer w innym badaniu uzyska³a nawet efekt os³abienia (Hamer 1978, s. 176). s* Nasza póŸniejsza analiza zjawiska koncentracji na sobie sk³oni³a nas io przekonania, ¿e istnieje potrzeba odró¿nienia czysto poznawczej koncentracji (poœwiêcenie uwagi samemu sobie) od koncentracji na zaspokojeniu w³asnych potrzeb (motywacyjnej), czyli od osobistego zaanga¿owania. Wprawdzie 'ba zjawiska czêsto wystêpuj¹ razem, ale ich efekty s¹ nie identyczne. Po-nawcza koncentracja mo¿e, niekiedy sprzyjaæ zachowaniu prospo³ecznemu por. s. 277), motywacyjna - przeszkadza (Smoleñska, w przygotowaniu). . ; - Motywacja, postawy prospo³eczne. 273 272 Oczywiœcie nie ma podstaw s¹dziæ, i¿ zastosowane tu oddzia³ywanie mo¿e mieæ trwa³y wp³yw na postêpowanie. Aby wp³yw ten siê przed³u¿y³, nale¿a³oby zastosowaæ bardziej rozbudowan¹ procedurê. Mamy podstawy s¹dziæ, i¿ procedurê tak¹, skuteczn¹ wobec osób doros³ych, da siê rzeczywiœcie opracowaæ. Œwiadcz¹ o tym wyniki badañ M. Malinowskiej dotycz¹ce wp³ywu na postawy prospo-³eczne uczestnictwa w specjalnie opracowanym treningu interpersonalnym. Analiza tych wyników jest w toku. Badania Jarymowicz sugeruj¹, zgodnie z uprzednio przyjmowanymi za³o¿eniami, ¿e "struktura ja" jest "konkurentem" w stosunku do innych struktur generuj¹cych motywacjê, tak wiêc zachowanie prospo³eczne wymaga os³abienia potencja³u regulacyjnego tej struktury. Teza ta wydaje siê mieæ pewne wa¿ne ograniczenia, wskaza³ je' J. Kary³owski. Sformu³owa³ on hipotezê dwóch mechanizmów pro-spo³ecznej regulacji: egzocentrycznego i endocentrycznego. ^ Egzo- i endocentryczna regulacja spo³ecznego zachowania hipoteza J. Kary³owskiego J. Kary³owski wyszed³ od obserwacji, i¿ koncentracja na sobie me! zawsze prowadzi do os³abienia zachowañ na rzecz innych lu W szczególnoœci okazuje siê np., i¿ koncentracja, której towarzyszy poczucie winy, mo¿e wzmagaæ dzia³ania prospo³eczne (Krebs 1970, Berkowitz 1972, s. 83). Kary³owski, nawi¹zuj¹c do S. Schwartz, sugeruje, i¿ motywem do dzia³ania na rzecz innego cz³owieka mo¿e byæ d¹¿enie do zwiêkszenia samoakceptacji: gdy cz³owiek zaczyna myœleæ o sobie, mo¿e braæ pod uwagê standardy osobiste nakazuj¹ce troskê o innych, a tym samym dla ochrony lub podwy¿szenia dobrego mniemania o sobie bêdzie podejmowa³ czynnoœci na rzecz celów spo³ecznych. W oparciu o takie rozumowanie mo¿na przyj¹æ, ¿e Ÿród³a motywacji prospo³ecznej mog¹ znajdowaæ siê b¹dŸ w reprezentacjach obiektów "poza ja", b¹dŸ te¿ we "w³asnym ja". Pierwsze z tych Ÿróde³ (mechanizmów) nazwa³ Kary³owski egzocentrycznym, poniewa¿ sygna³y wzbudzaj¹ce pochodz¹ z zewn¹trz (dostarcza ich stan "obiektów spo³ecznych"); aby zrealizowaæ tê motywacjê, trzeba doprowadziæ do odpowiedniej zmiany zewnêtrznej stanu tych obiektów. Drugie z tych Ÿróde³ (mechanizmów) zosta³o nazwane en-docentrycznym, poniewa¿ z wewn¹trz, od "struktury ja", pochodzi odpowiednia motywacja. Chodzi o to, by zrealizowaæ standardy bêd¹ce warunkiem utrzymania lub podwy¿szenia poczucia w³asnej wartoœci. Kary³owski pisze: "Dla funkcjonowania tego mechanizmu (endocentrycznego - przyp. J. R.) konieczne jest, by wœród standardów sk³adaj¹cych siê na "ja idealne" jednostki znajdowa³y siê... standardy (normy) nakazuj¹ce podejmowanie dzia³añ na rzecz innych ludzi. Realizacja tych standardów pozwala jednostce na zachowanie dobrego mniemania o sobie... Opisany mechanizm proponowalibyœmy nazwaæ endocentrycznym mechanizmem altruizmu i przeciwstawiæ mechanizmowi egzocentrycznemu, w którym dzia³anie na rzecz innego cz³owieka kontrolowane jest ju¿ nie przez oczekiwanie wzrostu (lub zapobie¿enie spadkowi) samoakceptacji, lecz przez oczekiwanie poprawy sytuacji tego cz³owieka (Kary³owski 1977, s. 23-24). Rozró¿nienia powy¿sze, daj¹ce siê doœæ dobrze przeprowadziæ na gruncie teoretycznym, mo¿e nasuwaæ w¹tpliwoœci praktyczne, w jaki sposób mo¿na empirycznie odró¿niæ te dwa mechanizmy? Kary³owski jest zdania, i¿ odró¿nienie takie jest mo¿liwe, poniewa¿ dzia³aj¹ one wed³ug odmiennych zasad. Zasady w³aœciwe ka¿demu z wyró¿nionych mechanizmów przedstawi³ w formie serii hipotez. Jedna z nich dotyczy funkcji orientacyjnych. Wed³ug Kary³owskiego osoby kieruj¹ce siê przede wszystkim mechanizmem egzocentrycznym bêd¹ trafniej spostrzega³y potrzeby partnera, bardziej siê z nimi liczy³y ni¿ osoby o przewadze mechanizmów endocentrycznych ^. Te ostatnie nie tylko bêd¹ gorzej zdawa³y sobie sprawê z tego, co partner rzeczywiœcie potrzebuje, ale tak¿e w swoim postêpowaniu bêd¹ k³ad³y nacisk nie na faktyczne potrzeby partnera lecz na to, co ich zdaniem, partner powinien potrzebowaæ. Inna grupa hipotez dotyczy wp³ywu kosztów na zachowanie prospo³eczne. Kary³owski s¹dzi i¿ wtedy, gdy przewa¿a mechanizm egzocentryczny, podmiot podejmuje odpowiednie dzia³ania, o ile bess Mowa jest tu o "przewadze", a nie o wy³¹cznym dzia³aniu któregoœ z nich - ma³o jest bowiem prawdopodobne (na gruncie teoretycznym), by rozwin¹³ siê tylko jeden. L 274 275 l- IM ,67 t*0 !ioa.c Bez dzie przekonany, i¿ rozmiar ewentualnej korzyœci partnera uzasadnia poniesienie na jego rzecz danych kosztów. Natomiast w przypadku mechanizmu endocentrycznego wa¿ne jest nie to, ¿e ktoœ mo¿e odnieœæ okreœlon¹ korzyœæ, lecz fakt, ¿e podmiot wykona³ odpowiednie czynnoœci - w tym wypadku koszty bêd¹ mia³y mniejsze znaczenie. Jeszcze inne hipotezy dotycz¹ zjawiska odpowiedzialnoœci