... masz przeżywać życie, a nie je opisywać.
Dlatego też, jak już wspomniano, uzgodnienie procedury trwa nieraz całymi miesiącami. Postanowienia regulaminu nie mogą. w żadnej mierze naruszać praw uczestników konferencji, a szczególnie godzić w zasadę suwerennej równości państw. Dopiero po uzgodnieniu zasad procedury można przystąpić do zwołania konferencji. Często zasady te zatwierdzane są podczas pierwszych posiedzeń konferencji. Na posiedzeniu inauguracyjnym dokonuje się przede wszystkim wyboru władz konferencji, a więc przewodniczącego i wiceprzewodniczących oraz komisji weryfikacyjnej, aby sprawdzić prawomocność pełnomocnictw, które muszą być przekazane sekretariatowi konferencji zwykle jeszcze przed pierwszym posiedzeniem. Komisja weryfikacyjna składa sprawozdanie na posiedzeniu plenarnym konferencji, które rozstrzyga kwestie związane z pełnomocnictwami delegatów państw. Posiedzenie inauguracyjne zatwierdza też regulamin, skład sekretariatu oraz dokonuje wyboru komitetów i komisji. Natomiast końcowe plenarne posiedzenie podsumowuje wyniki konferencji. Władze i organizacja pracy konferencji. Konferencja wybiera, w zasadzie, oprócz przewodniczącego i wiceprzewodniczącego (jednego lub kilku) także sprawozdawcę. Sprawozdawca przygotowuje przy pomocy sekretariatu dokumenty na posiedzenie plenarne i po konferencji sporządza sprawozdanie. Dokument zasadniczy (akt końcowy itp.) zatwierdzany jest przeważnie na ostatnim posiedzeniu konferencji, a poszczególne rezolucje uchwalane są sukcesywnie w toku sesji. Zazwyczaj przewodniczący, wiceprzewodniczący, sprawozdawca oraz inni funkcjonariusze konferencji tworzą prezydium („biuro") konferencji, czyli organ kolektywny, pomagający przewodniczącemu w kierowaniu pracami konferencji. Prezydium zgłasza propozycje w sprawach, które muszą być załatwiane praktycznie na pierwszym posiedzeniu konferencji, a więc takie, jak porządek dzienny, regulamin konferencji, języki oficjalne i robocze, organizacja sekretariatu, rozprowadzanie dokumentów. Ponadto, prezydium m.in. koordynuje prace komitetów i komisji. Organizacje międzynarodowe kwestie te przewidziały zazwyczaj w stałym regulaminie, obowiązującym podczas wszystkich konferencji i zebrań zwoływanych w ramach organizacji. Przewodniczący odgrywa ważną rolę w pracach konferencji. Kierując jej obradami i działalnością, zgodnie z porządkiem obrad, otwiera i zamyka posiedzenia. Zapewnia przestrzeganie regulaminu, utrzymuje porządek, udziela głosu, ogłasza zamknięcie dyskusji, poddaje sprawy pod głosowanie, ogłasza jego wyniki, w razie konieczności kieruje wnioski do komisji. W zależności od otrzymanego od konferencji upoważnienia może on również stawiać sprawę ograniczenia czasu wystąpień mówców, poddać pod głosowanie wniosek o przerwanie lub odroczenie obrad itp. Przewodniczący ma prawo zabierać głos w debacie, w zasadzie, tylko w celu ustalenia stanu sprawy lub odpowiedniego pokierowania dyskusją. Natomiast, jeśli zabiera głos w dyskusji w sposób merytoryczny, wówczas przekazuje przewodnictwo konferencji jednemu z wiceprzewodniczących, które ponownie obejmuje dopiero po zakończeniu dyskusji. Przewodniczący nie ma prawa, na ogół. brania udziału w dyskusji i w głosowaniu. W razie niemożności sprawowania funkcji przewodniczącego, funkcję tę spełnia jeden z jego zastępców, który ma przy tym takie same jak on uprawnienia. Wykształciła się też instytucja współprzewodniczacych, która znajduje jednak zastosowanie bardzo rzadko. Tak na przykład, współprzewodniczącymi Konferencji Genewskiej z 1954 r. w sprawie Indochin byli ministrowie spraw zagranicznych ZSRR i Wielkiej Brytanii. Również na Konferencji do spraw Międzynarodowej Współpracy Gospodarczej (Północ — Południe), która obradowała w Paryżu w grudniu 1975 r., zostało wybranych dwóch przewodniczących, a mianowicie minister spraw zagranicznych Kanady oraz minister ds. międzynarodowych stosunków gospodarczych Wenezueli. Po dwóch przewodniczących (współprzewodniczacych) powołano również w utworzonych na konferencjach czterech komisjach"