... masz przeżywać życie, a nie je opisywać.

Ale w tym momencie pierzyna spad�a mu na g�o- w�. Nacisn�� spust, chlusn�� ogie�. Zadzwoni�o mu w uszach i poczu� gryz�cy dym prochu; zanim wy- win�� si� z pierzyny, us�ysza� ju� tylko klapni�cie wierzei. Strzeli� tam jeszcze raz, na �lepo. Konie � b�ysn�a my�l. Wyskoczy� szybko do stajni, by�a pusta. Podni�s� krzyk. Z cha�upy wy- pad� ojciec w kalesonach. W oknie b�ysn�o �wiat�o, matka chyba zapala�a latark�. � Z�odzieje!!... Ojciec, z�odzieje... Konie zabrali! � Gdzie? Co?... � pyta� stary, zasapany od szyb- kiego biegu. Zn�w b�ysn�a daleka b�yskawica i zanim nadle- cia� grzmot, zobaczy�, �e konie stoj� u wozu porzu- conego po�rodku podw�rka. Ruszy� tam z rewolwe- rem gotowym do strza�u. Z cha�upy bieg�a ju� matka ze �wiat�em. Nikogo nie by�o. � Nie zd��yli, psie krwie, oblicowa�, ruszy� nie mogli... To ty strzela�e�? � Ano. � Trafi�e�? � Chyba nie, mo�e drasn�o gdzie, nie wiem. Wesp� z ojcem, �wiec�c latark�, obszukali tok, brama od strony pola by�a otwarta... Ale zaraz za stodo�� zaczyna�y si� krzaki leszczyny i tarninowe zaro�la opadaj�ce stromo do jaru, no, to proste, �e tam ju� nikogo po nocy znale�� nie by�o mo�na. � Wypatrzy� wida�, �e po�ciel jest w stodole, a ty, noc w noc po �wiecie sobie ganiasz, to i chcia� zabra� przy okazji. Pierzyna mu si� spodoba�a, patrz- cie, do czego to dosz�o!... B�dzie trzeba za dnia do- brze w stodole i w debrze popatrze�, mo�e raniony, to zostawi� �lad. Ale rankiem, a nawet p�niej, kiedy przyszed� Lato�, do kt�rego dotar�a wie�� o usi�owaniu kra- dzie�y, �lad�w krwi nie znaleziono. Owszem, innych by�o sporo, ale krwi nie. W debrze, id�c tropem z�odziei, znalaz� Wiktor niewypa� z browninga, pod- ni�s� go, obejrza�. � Zobacz no, Szczepan, to by�o dla ciebie � po- kaza� ch�opakowi nab�j. � Szcz�cie twoje, �e pi- ston nie wypali�, iglica �le uderza. � Jak to dla mnie, st�d, z debry chcia� do mnie wali�? � Nie, pewnie strzela� ju� w stodole, ale prze�a- dowa� bro� dopiero tutaj, gdyby� go dalej goni�, strzeli�by drugi raz. Pomyszkowali jeszcze po krzakach, obszukali pod- w�rka, ale niczego nie znale�li. Tymczasem zacz�li �ci�ga� s�siedzi, wie�� o kradzie�y rozesz�a si� po wsi piorunem. ROZDZIA� XXI Malarz pos�ysza� za sob� w dole jaki� szmer, jak- by kto� westchn��. Spojrza� i zobaczy� w uko�nie padaj�cych z okna promieniach s�o�ca przedziwne zjawisko � dziewczyn� w z�otej aureoli w�os�w prze�wietlonych ostrym �wiat�em. Od�o�y� p�dzle i powoli zszed� z rusztowania. Podchodzi� cicho, na palcach, jakby boj�c si� sp�oszy� marzenie, kt�re unicestwi� mo�e ka�dy nieostro�ny g�os. U�miech- n�a si� do niego, ale nie odpowiedzia� na ten u�- miech. Poci�gn�� j� lekko w bok, posz�a bezwolnie, zdumiona jego zachowaniem, lekkim dotkni�ciem r�- ki ustawi� g�ow� tak, aby �wiat�o padaj�ce na twarz zagra�o na czole, rz�sach, policzkach... � Nie ruszaj si� � szepn��. Szept ten sparali- �owa� dziewczyn�. Wbieg� na rusztowanie, zaszele�ci� papier, i ma- larz wr�ci� z kartonem, jak�� desk�, dwoma zbitymi z cienkich dr��k�w koby�kami. Poustawia� to wszyst- ko, przypi�� karton do deski i szybko, gor�czkowo, jakby go kto� �ciga�, zacz�� muska� papier kredka- mi... Zrazu blado, nie�mia�o, potem coraz wyra�niej zacz�a wy�ania� si� otoczona w�osami twarz, szyja... Przerwa�, podszed� do niej, pieszczotliwie dotkn�� policzka, karku. Krysoczka drgn�a, jaki� ogie� prze- lecia� przez ni� a� do st�p. � Zdejm to � szepn�� i lekko szarpn�� za bluzk� rozpinaj�c zatrzask�. � Tu, w ko�ciele? � zapyta�a bezg�o�nie samym poruszeniem warg. Rzuci� kredki na �aw� i zaryglowa� drzwi. Potem jeszcze pobieg� zamkn�� wej�cie do zakrystii. Nie protestowa�a, kiedy uwalnia� j� z ubrania. J�kn�a tylko, gdy kilkoma energicznymi ruchami obna�y� jej piersi, dotkn�wszy ich przypadkowo a tak delikat- nie, jakby musn�o je skrzyd�o ptaka. Potem, ju� bez opor�w, rozebra� calusie�k�. Gdy pr�bowa�a os�ania� si�, uderzy� j� z przygan� po r�kach jak dziecko. Odsun�� si� par� krok�w i spojrza� z za- chwytem. � Jeste� pi�kna...! Jak ci na imi�? � Krysia. � Jeste� prze�liczna, Krysie�ko