... masz przeżywać życie, a nie je opisywać.
Pirazzi — syn optyka z Krakowa poległ w bitwie pod Lączkiem w okolicy Ireny w Lubelskiem, dnia 22 Października 1863 r. (Czas Nr. 250). Pisanecki — syn lekarza z miasta Nadarzyna z pod Warszawy, b. urzędnik drogi żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, w powstaniu służył w oddziale Źychlińskiego; poległ w bitwie pod Osią jako kapitan kosynierów. Inne źródła podają, że się nazywał Piranecki w wieku lat 28. Pisanko Tomasz, b. urzędnik kolei Warszawsko -Petersburgskiej rodem z Litwy, poległ w Lipcu 1863 r. w bitwie pod Rożanem jako porucznik piechoty. Pisanowski Edward, oficyalista z pod Warszawy, brał udział w organizacyi przedpowstańczej; po wybuchu wstąpił w szeregi pod dowództwo Padlewskiego, ciężko ranny w bitwie pod Myszyńcem w pierwszych dniach Marca 1863 r., zmarł dnia następnego. Pisarski — dowódzca jednego z oddziałów na Litwie, poległ w utarczce z moskalami pod Danieliszkami, 1863 r. (Im. St.) Pisarzowski Adam, syn obywatela ziemskiego ze wsi Korujewa w powiecie Pułtuskim, służył w oddziale Mystkowskiego; poległ pod Komorowern w powiecie Ostrołęckim, w zasadzce na nieprzyjaciół, 4go Maja 1863 r. (Czas 107, 110 i Głos Nr. 21) Imionospis podaje że 25 Kwietnia; inne źródła podają że byłto szeregowiec przy Żuawach pod dowództwem Rochebruna, za odznaczenie się został porucznikiem przy strzelcach pod dowództwem Wilkoszewskiego, w potyczce Zaremby; miał zginąć w 23 roku życia, według listu przyjaciela śp. Adama, w którym pisze o nim jako o majorze w oddziale Mystkowskiego, poległego pod Małkinią. Pitot służył w oddziale Wolskiego (Miecza), poległ w bitwie pod Kaziami w Augustowskiem. Piwnicki Tomasz, kowal lub ślusarz, służył jako szeregowiec w oddziale Broniewskiego; poległ w bitwie pod Niegorzewem dnia 3go Czerwca 1863 r., otrzymawszy 17 pchnięć bagnetem. Piwnicki — poległ w bitwie pod Ćmielówką, lub też ciężko ranny, wzięty do niewoli, zmarł w drodze w Lutym 1864 r. Piwowarski Paweł, poległ w bitwie pod Konstangalią na Multanach dnia 15go Lipca 1863 r. stoczonej z licznym zastępem armii rumuńskiej. (Im. Stup.). Plater Kazimierz, hrabia z majątku Kieinbuli pod Krasławiem na Litwie, stryj Leona, straconego w Dynaburgu, napadnięty i zarąbany siekierami w własnym swym dworze (Czas Nr. 10 z r. 1865). Plater Celina, wieku lat 24, hrabianka z Litwy, opuściła rodzinne miejsce w 1861 r., udając się do Wielkopolski do krewnych, poczem udała się do Paryża; wstąpiwszy do zgromadzenia Sióstr miłosierdzia, po kilku miesiącach przeznaczoną została do Chełmna w Prusach Zachodnich, gdzie oddano jej zwierzchnictwo nad nowicyuszkami. Nieszczęścia jakie dotknęły rodzinę, a mianowicie zamordowanie jej stryja Kazimierza i brata Leona, którego moskwa z wyroku sądu wojennego, kazała powiesić w Dynaburgu 1863 r. przejęły ją straszną boleścią, zapadła na zdrowiu i w dniu 25go Grudnia 1864 r. życie zakończyła; pochowana w Chełmnie. Pląskowski Bolesław, wieku lat 23, student uniwersytetu, zginął w potyczce dnia 5go Maja 1863 roku, w powiecie Owruckim. Pląsowski Karol, rzemieślnik, szeregowiec w oddziale Czachowskiego, poległ pod Ratajami 11go Czerwca 1863 r. Pleszczyński — nieznany z pochodzenia, żołnierz sprawy narodowej, internowany w jednej z twierdz państwa Austryjackiego; w końcu r. 1864, jako ochotnik wstąpił w szeregi armii meksykańskiej, w bitwie pod Tlapacojan ranny, umarł w Puebli. Pleszyński Ignacy, z Zamościa, służył w oddziale Lelewela, poległ w bitwie pod Borowcami dnia 16go Kwietnia 1863 roku. (Czas Nr. 97). Plewiński Henryk, z Kongresówki służył pod dowództwem jenerała Mierosławskiego, poległ w bitwie pod Krzywosądzą w d. 19go Lutego 1863 r. lub pod Dobrem, w powiecie Włocławskim, okręgu Radziejowskim. Akt zejścia spisany urzędownie. Plichta Ignacy, syn zasłużonego ojczyźnie emigranta z 1831 roku i sekretarza stanu. Zmarł dnia 14go Lutego 1866 r. w Paryżu ; młody Ignacy był członkiem ajencyi dyplomatycznej Rządu Narodowego w Paryżu 1863 r. (Dz. Pozn. Nr. 45 r. 1866). Pliszkiewicz Jan, wieku lat około 30, syn obywatela ziemskiego z Opoczyńskiego, służył pod dowództwem jenerała Bosaka jako porucznik jazdy; poległ w czasie ataku na Opatów w Listopadzie 1863 r. Pliwkiewicz Maksymilian, b. podoficer wojsk pruskich, jako powstaniec, podoficer żandarmów w oddziale Szokalskiego; poległ w bitwie pod Lutoborzem w okolicach Kowala dni 22 Grudnia 1863 roku. Pluciński Leopold, wieku lat 35, emigrant, po powrocie do kraju naczelnik stacyi Warszawa na drodze żelaznej Warszaw- sko-Petersburgskiej; z pierwszą chwilą powstania należał do zniszczenia kolei żelaznej od Warszawy do Łap, poczem zaciągnął się do oddziału Zameczka, a ztąd do oddziału Mystkowskiego; poległ w bitwie pod Czyżewem dnia 13go Maja 1863 r. (Czas Nr