ļ»æ

... masz przeżywać życie, a nie je opisywać.

Istotnę trudnož w grze na oboju stanowi to, i§ węski otwór stroika przepuszcza bardzo ma'ę ilož powietrza w danym odcinku czasowym, przy czym wchodzi ono do instrumentu pod znaczn``m cižnieniem. Gra na oboju stwarza najwi'ksze opory przy wydychanym strumieniu powietrza spožród wszystkich innych technik gry na instrumentach d'tych. W fazie wydechowej en`itujęcej strumie„ powietrza do instrumentu powstaje bardzo du§e cižnienie w dr:`gach oddechowych oraz w jamie ustnej. Wymaga to znacznej pracy statycznej ws:`ystkich mi'žni wydechowych. Jest rzeczę zrozumia'ę, §e w tych okolicznožciach wydech nie spe'nia swojej fizjologicznej funkcji, tzn. wydalania zu§ytego powietr:`a z narzędu oddechowego. Dlatego te§ zad'cie w czasie gry na oboju odbywa si', z punktu widzenia fizjolog narzędu oddechowego, w warunkach zatrzymania czynnožci wentylacyjnej p'uc. Tym samym wydatek energetyczny pracy mi'žniowej jest eksponowany wówczas, gdy nast'puje niedotlenienie organizmu przy ` ykorzystaniu beztlenowych ¦róde' przemiany mater. Dodatkowym czynnikiem c bcię§ajęcym jest wzrost cižnienia w klatce piersiowej, który hamuje powrót krwi ;`ylnej do serca, upožledzajęc tym samym prac' mi'žnia serGowego jako pompy oraz powodujęc przekrwienie bierne §ylne prawie wszystkich narzędów cia'a, ograniczajęi:e ich funkcj'. Wt'aczanie powietrza do instrumentu pod du§ym cižnieniem odbija `i' równie§ na mi'žniach szpary ustnej, z których najbardziej, z punktu widzei `ia wysi'ku statycznego, jest obcię§ony mi'sie„ policzkowy (m. buccinator). Reasumujęc, wžród mu` yków grajęcych na instrumentach d'tych obcię§enia zwięzane z grę na oboju s;` chyba najwi'ksze. 116 Rozdziai I v P`zecig§esia zawodowe muzyków OD DAwNA jest znany zwięzek pomi'dzy zdrowiem cz'owieka a czynnožciami zawodowymi, które wykonuje. Cz'owiek stanowi bowiem czynnik biologiczny w ka§dym akcie wykonywanej pracy i stan jego zdrowia ma olbrzymi wp'yw na jej jakož. Z tego w`.gl'du choroby zawodowe sę problemem o znaczeniu spo'ecznym, poniewa§ występicłnie dolegliwožci o charakterze schorzenia zawodowego jest wyrazem niedoskona'c `žci metod ochrony zdrowia pracowników. Chorobami zawodowymi - - w pojgciu lekarskim - rno§na nazwaC` wszelkie zaburzenia stanu zdrowia si.`oižcie zwięzane ze žrodowiskiem prac:y zawodowej lub sposobem jej wykonywania. Prawodawstwo w wiźkszo;ci krajów wprowadza obowięzek zg'aszania i rejestracji osób dotkni'tych chorobami zawodowymi i przewiduje dla nich žwiadczenia pieni'§ne. Poszczególne krajr` ustalaję wykaz chorób zawodowych, który jest specjalnym aktem prawnym. W pojgciu lekarsko-prawny,n "za choroby zawodowe uwa§a sig choroby okrežlone w wykazie chorób zawodow `ch, ježli spowodowane zostaly wykonywaniem zatrudnienia w warunkach nara§` jęcych na ich powstawanie". Obowięzujęcy w Polsce w `kaz obejmuje czternažcie pozycji, z czego przynajmniej dwie mogę odpowiad, i warunkom wyst'powania patolog zawodowej w przypadku zawodu muzyk i instrumentalisty. Nale§ę do nich pozycja szósta, 118 ` ejmujęca schorzenia: nerwów, mi'žni, žci'gien, pochewek žci'gien, kaletek mazio`v `ch, tkanek oko'ostawowych - powodujęce nieodwracalne zmiany w uk'adzie r ` hu, wywo'ane sposobem wykonywania pracy - oraz pozycja ósma, dotyczęca u` zkodze„ narzędu s'uchu, zwięzanych ze sta'ym nara§eniem na dzia'anie nadmierne go ha'asu. Zmiany w narzędach ruchu, spowodowane przez rodzaj pracy, sę w ma'ym st pniu poznane i trudne do oceny. Muzyk instrumentalista podczas wykonywania swojego zawodu jest cz'sto n` ra§ony na mechaniczne uszkodzenie lub przecię§enie narzędu ruchu oraz uk'adu `c dechowego. Szczególnie dotyczy to czynnožci odbywajęcych si' w wymuszonej p` zycji cia'a, wymagajęcych sta'ego obcię§enia okrežlonych grup mi'žniowych, rL hów monotypowych oraz ruchów nara§ajęcych na žcisk pni nerwowych i czynn` žci powodujęcych zmiany przecię§eniowe w obr'bie tkar.ek mi'kkich oko'okc stnych. Zmiany chorobowe powstajęce w wyniku takich obcię§e„ wyst'puję równie§ n zale§nie od wykonywanej pracy zawodowej, dlatego te§ okrc:žlenie ich zawodoweg ` charakteru napotyka ogromne trudnožci orzecznicze. Tote§ przy orzekaniu o zwięzku przyczynowym tych zmian chorobowych z prac`` zawodowę muzyka i strumentalisty nale§y dokona oceny ka§dego indywidualne';o przypadku